2-1-3-7- روش‌های رطوبت‌رسانی غیرمستقیم
در شیوه‌های رطوبت‌رسانی غیرمستقیم، از یک ماده جاذب آب به عنوان واسطه حفظ رطوبت و هم چنین رطوبت‌رسانی استفاده می‌شود. هر چه میزان جذب آب در واحد سطح این ماده بیشتر باشد، برای عملآوری رطوبتی، مناسب‌تر است. این روش می‌تواند شامل موارد «الف» تا «ت» زیر باشد:
الف- چتایی (پارچه کنفی) خیس: استفاده از یک یا دو لایه چتایی خیس در سطوح افقی و یا حتی عمودی بسیار معمول است. چتایی باید از نوع درجه یک، با تار و پود بهم چسبیده باشد، به نحوی که نور به راحتی از آن عبور نکند.
ب- بافته پنبه‌ای یا حصیر: حصیر طبیعی که از گیاهان تهیه شده و بافته‌های پنبه‌ای یا سایر مواد جاذب برای عملآوری رطوبتی غیرمستقیم به کار برده می‌شود. این مواد هرچه سنگین‌تر و ضخیم‌تر و دارای جذب آب بیشتری باشند، مفیدتر و خواهند بود و تثبیت آن‌ها نیز ساده‌تر است.
پ- کاه، پوشال و خاکاره: موادی جاذب، مانند کاه، پوشال و خاکاره، چنان چه خیس و دارای ضخامت کافی باشند، برای عملآوری رطوبتی مناسب هستند. توصیه می‌شود حداقل ضخامت این مواد در سطح بتن 75 میلیمتر باشد.
ت- ماسه یا خاک: خاک یا ماسه خیس نیز به عنوان یک ماده جاذب می‌تواند در سطح افقی و گاه در سطوح عمودی، کنار شالوده، به کار رود. به هرحال مواد زیان‌آور آن، به ویژه یون سولفات یا یون‌های کلرید، نباید در حدی باشد که به بتن جوان آسیب برساند. حداقل ضخامت این مواد در سطح بتن 100 میلیمتر توصیه می‌شود.