روان کننده بتن

روان کننده‌ها یا کاهنده‌های آب بتن که به آن‌ها Water reducer اطلاق می‌شود، بر پایه‌ مواد شیمیایی مختلف، مثل لیگنوسولفونات‌، پلی نفتالین سولفونات‌، ملامین و پلی کربوکسیلات اتر هستند که باعث می‌شوند آب مورد نیاز بتن حداقل 5% تا 40% کاهش پیدا کند.

تأثیر روان کننده بتن چیست؟

روان کننده‌های بتن روی بتن تازه و سخت شده تأثیراتی دارند و باعث ایجاد تغییراتی در بتن می‌شوند که باید به آن توجه نمود؛ تغییراتی چون: میزان آب مورد نیاز بتن، میزان هوای بتن، مقاومت فشاری و خمشی در بتن، اسلامپ بتن، روند رشد مقاومت بتن، انقباض ناشی از خشک‌شدگی و… که حتماً باید هنگام استفاده از روان کننده در بتن به آن توجه نمایید.

انواع روان کننده

همان‌طور که در ابتدای این مطلب اشاره شد، کاهنده‌های آب بر اساس مواد شیمیایی سازنده‌شان، در سه شکل روان کننده، فوق روان کننده و ابر روان کننده در مخلوط بتنی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از میان این سه گروه، ترکیب شیمیایی ابر روان کننده‌های بتن، پلی کربوکسیلات اتر است که مقاومت بتن را تا حد مطلوبی افزایش داده و بتنی کارا تولید می‌کند. بلندای مولکول‌های کربوکسیل موجود در این ماده شیمیایی، باعث می‌شود ارتباط بیشتری با آب داشته باشد و ضمن حفظ روانی بتن، تغییری در مقاومت بتن ایجاد نکند.

این در حالی است که پایه شیمیایی فوق روان کننده بتن، پلی نفتالین سولفونات و ملامین فرمالدهید سولفونات است و در مقابل، روان کننده بتن که نسبت به دو گروه قبلی قدرت کمتری دارد، بر پایه لیگنوسولفونات اصلاح شده تولید شده است.

آیا مصرف روان کننده در بتن ضرری است؟

همان‌طور که می‌دانید هر ماده‌ای اگر به میزان نامناسب و در زمان نادرست به مخلوط بتنی اضافه شود، باعث ایجاد تغییرات شگرفی می‌شود؛ تغییرات مضری که خواص بتن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. از این رو باید هنگام اضافه کردن افزودنی‌های مختلف به مخلوط بتنی، شناخت مناسبی از بتن و همین‌طور افزودنی‌های کاربردی خود داشته باشید.

این مطلب در مورد افزودن روان کننده بتن به مخلوط بتنی نیز صدق می‌کند. بنا به تحقیقاتی که در روند تولید مخلوط‌های بتنی انجام گرفته است، در صورتی که میزان آب بیش از حد معمول به مخلوط بتنی اضافه شود، کارایی بتن افزایش می‌یابد، اما سایر ویژگی‌های بتن از مقاومت گرفته تا میزان تخلخل و نفوذپذیری سقوط می‌کند. این در حالی است که استفاده از افزودنی روان کننده بتن در زمان مناسب و به مقداری که شرکت تولیدکننده روی بسته‌بندی درج  کرده است، در کنار افزایش کارایی، مقاومت و دیگر خصوصیات مخلوط بتنی را نیز افزایش می‌دهد.

مقدار و روش مصرف روان کننده بتن چقدر است؟

اکثر شرکت‌های تولیدکننده برچسب مقدار و روش مصرف محصول را روی تولیدات خود درج می‌کنند، اما سؤال این‌جاست که آیا این میزان مصرف برای هر مخلوط بتنی مناسب است؟ اگر بخواهیم پاسخ جامعی به این سؤال بگوییم باید گفت هر یک از تولیدکنندگان بنا به مواد شیمیایی پایه محصولاتشان، درصد مناسبی را به عنوان میزان مصرف محصول معرفی می‌کنند، اما بسته به شرایط پروژه ممکن است در میزان مصرف تغییراتی ایجاد ‌شود. بنا به تحقیقات انجام شده، مقدار مصرف این کاهنده آب از 0.5 تا 1.5% وزن سیمان است و بنا به نوع آن، قابلیت اضافه شدن به مواد خشک در هنگام اختلاط یا اضافه شدن به میکسر  پس از اختلاط مواد را دارد.

بیشتر بخوانید: افزودن روان کننده بتن در محل پروژه چه تأثیری بر بتن دارد؟

مکانیزم عملکرد

امتیاز اصلی حضور روان کننده در مخلوط بتنی، ایجاد دافعه میان ذرات سیمان است. از آن‌جا که با اختلاط آب و سیمان، کلوخه‌هایی تولید می‌شود و چسبندگی ذرات سیمان به یکدیگر نمایان می‌گردد، لازم است این چسبندگی به صورت کامل حذف شده و میان ذرات انفصال ایجاد شود. اضافه کردن روان کننده به مخلوط بتنی، این مشکل را تا حد زیادی رفع می‌کند.

در واقع، این ماده شیمیایی با ویژگی خاص خود میان ذرات سیمان دافعه ایجاد نموده و در نتیجه، تمام دانه‌های سیمان بار منفی گرفته و از هم دور می‌شوند. بدین‌ترتیب مخلوط روانی خود را به دست آورده، بدون اینکه در میزان مقاومت آن خللی ایجاد شود.

کاربرد روان کننده بتن چیست؟

روان کننده‌ها کاربردهای فراوانی دارند؛ اما بیشتر در سازه‌هایی استفاده می‌شوند که نیاز به مقاومت مطلوب دارند. بدین‌ترتیب می‌توان گفت روان‌کننده‌ها بیشتر برای تولید بتن‌های پرمقاومت یا بتن‌هایی که میزان آب به سیمان پایینی دارند یا بتن‌های خود تراکم که به scc مشهورند، استفاده می‌شوند. در کنار این کاربردها، استفاده از روان کننده‌ها برای کنترل زمان گیرش بتن هم مؤثر و کاربردی است.

روان کننده Water reducer محصولی کارا و کاربردی در ساخت بتن مقاوم و کارا است که از مواد شیمیایی مختلفی مثل لیگنوسولفونات، ملامین سولفونات، نفتالین سولفونات و پلی کربوکسیلات اتر تشکیل شده است. این ماده که میزان کارایی‌اش متناسب با مواد تشکیل‌دهنده‌ آن متفاوت است، در بتن تازه و سخت شده تأثیرات مختلفی از خود بر جای می‌گذارد؛ تأثیراتی که تغییرات چشمگیری در مخلوط بتنی ایجاد می‌کنند.

بنا به تحقیقاتی که در مورد میزان مصرف این محصول انجام شده، باید گفت میزان مصرف این ماده از 0.5 تا 1.5 درصد وزن سیمان است؛  اما این مقدار برای هر پروژه‌ای مناسب نیست. اصولاً میزان مصرفی که توسط شرکت‌های تولیدکننده روی برچسب محصول درج می‌شود، مقدار مناسبی است و می‌توان با مشاوره با شرکت تولیدکننده اطلاعات کاملی در این زمینه به دست آورد.

در مقاله «روان کننده بتن چیست؟» تلاش شد اطلاعات کامل و کاربردی درباره چیستی، کاربردها، مزایا و معایب روان کننده بتن در اختیار شما قرار گیرد. امیدواریم مطالعه این متن برای شما مفید بوده باشد. در پایان از شما خواهشمندیم با ارائه نظرات و پیشنهادات خود در پایین همین صفحه، اطلاعات خود را در زمینه روان کننده‌های بتن با ما به اشتراک بگذارید.

نوشته روان کننده بتن چیست؟ انواع، مقدار و روش مصرف، خواص و کاربردها اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

ترک بتن

ترک‌های بتن در اثر عوامل مختلفی ایجاد می‌شود و در نهایت، آسیب‌های جدی برای بتن به وجود می‌آورد. ترک‌ها معمولاً در 4 گروه عمده تقسیم می‌شوند؛ ترک‌های ناشی از جمع‌شدگی خمیری، ترک‌های ناشی از نشست درون بتن، ترک ناشی از جمع‌شدگی خشک شدگی و ترک ناشی از تنش حرارتی. در ذیل به صورت جزئی به تبیین هر یک از ترک‌ها خواهیم پرداخت.

• ترک‌های ناشی از جمع‌شدگی خمیری: این‌گونه ترک‌ها در اثر خشک شدن سریع سطح بتن ایجاد می‌شوند و از جمله مشخصات ظاهری آن‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
  الف) عرض ترک‌های ایجاد شده در اثر جمع‌شدگی خمیری، حداکثر 3 میلی‌متر و عمق آن در بازه 25 تا 50 میلی‌متر متغیر است.
  ب) ترک‌های ایجاد شده معمولاً به صورت موازی هم هستند و بلافاصله بعد از بتن‌ریزی، یعنی در فاصله زمانی 30 دقیقه تا 6 ساعت پس از بتن‌ریزی ایجاد می‌شوند.
• ترک ناشی از نشست درون بتن: در صورتی که سیمان و سنگدانه نشست داشته باشند، ترک به دلیل نشست بتن خمیری ایجاد می‌شود. در واقع زمانی که نسبت آب به سیمان بالا باشد، آب‌انداختگی داخلی بتن بیشتر شده و در نتیجه، نشست سیمان و سنگدانه افزایش پیدا می‌کند. این ترک‌ها نیز تقریباً در فاصله زمانی 10 دقیقه تا 3 ساعت بعد از بتن‌ریزی روند رشد خود را شروع کرده و به صورت موازی آرماتورها نمایان می‌شوند.

• ترک‌های ناشی از جمع‌شدگی خشک شدگی: این نوع ترک روی دال‌ها و گاهی اوقات دیوارها ایجاد می‌شود و به دلیل کاهش حجمی که به دلیل افت رطوبت در خمیر سیمان رخ می‌دهد، به وجود می‌آید. شکل ظاهری این ترک‌ها بر اساس الگوی پوست سوسماری است و برعکس ترک‌هایی که پیش از این عنوان کردیم، پس از چند هفته یا چند ماه رخ داده و تا سه سال نیز می‌تواند روند رشد و ایجادش ادامه پیدا کند.
  برای جلوگیری از ایجاد این ترک، بهتر است در مخلوط بتن تولیدی، درصد سنگدانه بیشتر باشد و نسبت آب در کل بتن کمتر باشد. بدین‌ترتیب برای جلوگیری از این ترک، بهتر است در مخلوط بتن تولیدی از روان کننده‌ بتن و دیرگیر بتن استفاده کنید. بکارگیری مواد عمل‌آوری روی مخلوط بتن در سنین اولیه بتن، مانع از دست رفتن رطوبت شده و موجب تولید بتنی با کیفیت می‌شود.
• ترک ناشی از تنش حرارتی: این نوع ترک‌ها در سازه‌های مختلف، معمولاً در بتن‌ریزی‌های حجیم به وجود می‌آیند. برای جلوگیری از ایجاد آن، بهتر است از نیتروژن مایع و یخ خرد شده در بتن استفاده کنید. البته روش‌های دیگری نیز برای جلوگیری از ایجاد این ترک‌ها وجود دارد و آن، خنک کردن سنگدانه‌ها و استفاده از سیمان و مواد جایگزین سیمان است. در کنار همه این موارد، می‌توان با استفاده از دیرگیر بتن در مخلوط بتنی و همچنین تأخیر در شروع سرد کردن بتن، مانع از ایجاد این ترک‌ها شد.

بیشتر بخوانید: انواع ترک در بتن

انتخاب بهترین ماده برای ترمیم ترک های بتن

برای اینکه بتوانید بهترین ماده و متریال را از میان دیگر مواد برای ترمیم ترک بتن انتخاب کنید، باید به سه نکته اصلی توجه کافی داشته باشید:

• حرکت ترک (track movement) در سازه شما به چه صورت است؟ ترک در بتن دو حالت دارد؛ ترک  dormant (خفته) یا ترک active (فعال)
• وجود رطوبت در ترک را بررسی کنید. به طور کلی یا داخل ترک خشک است یا مرطوب. در این میان حتی ممکن است نشت فعالی داخل ترک وجود داشته باشد.
• نکته نهایی که باید در ترمیم ترک به آن توجه داشته باشید آن است که آیا ترک شما سازه‌ای است یا غیر سازه‌ای؟ در این مواقع، لازم است میان آن چسبندگی ایجاد کنید. حال باید دید این چسبندگی سازه‌ای باشد یا خیر که اصطلاحاً به آن structure building گفته می‌شود.

برای ترمیم ترک های بتن مواد مختلفی در دنیا وجود دارد که می‌توان از آن استفاده کرد؛ موادی مثل رزین اپوکسی، متااکریلات‌ها، پلی اورتان، سیلیکان، سیمان‌های پلیمری و ملات‌های اصلاح شده با پلیمر که هر یک برای ترک خاصی کاربرد دارد.

همان‌طور که گفته شد ترک‌ها در انواع مختلفی در بتن به وجود می‌آیند و برای رفع هر یک از آن‌ها که معمولاً در سنین اولیه بتن‌ریزی اتفاق می‌افتند، باید شیوه‌های مختلفی به کار گرفت. انتخاب بهترین ماده برای ترمیم ترک های بتن، نیازمند حرکت ترک، وجود رطوبت ترک و میزان چسبندگی ترک است.

اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتر و عمیق‌تری درباره مواد و متریال مناسب برای ترمیم ترک‌ها به دست آورید و مطالعات کافی در این زمینه داشته باشید، می‌توانید به استاندارد ACI546.3R (آیین‌نامه بتن امریکا) مراجعه کنید و در این رابطه بیشتر بدانید. در پایان از شما خواهشمندیم در صورتی که سؤال یا نقطه‌نظری درباره این مواد و روش‌های ترمیم ترک‌های بتن دارید، در بخش نظرات با ما و سایر دوستانتان به اشتراک بگذارید.

نوشته راهنمای انتخاب ماده مناسب برای ترمیم ترک های بتن اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

اهمیت شناخت انواع روان کننده بتن

محل استفاده از روان کننده‌ها با توجه به نیاز پروژه متفاوت است. همین امر باعث شده انواع متفاوتی از روان کننده‌ها در بازار وجود داشته باشد. بنابراین برای اینکه بدانید چه روان کننده‌ای مناسب پروژه شما است، پیش از هر چیز لازم است با انواع روان کننده بتن آشنا شوید و نوع رفتار آن‌ها را شناسایی کنید.

مهم‌ترین شاخصه‌های رفتاری روان کننده‌ها

روان‌کننده‌ها دارای شاخصه‌های قابل اندازه‌گیری بسیاری، مانند: PH، رنگ، میزان یکنواختی، مقدار روانی و… هستند. از میان این شاخصه‌ها، شناخت 4 شاخصه رفتاری آن‌ها که در ذیل به آن پرداخته شده، بسیار مهم و ضروری است.

• میزان قدرت روان‌کنندگی یا کاهندگی آب
• حفظ مدت زمان روان‌کنندگی یا حفظ اسلامپ
• میزان حباب‌زایی که تأثیر مستقیم در مقاومت فشاری دارد
• مقدار مقاومت فشاری نهایی بتن

در واقع میزان مقاومت فشاری نهایی اندازه‌گیری شده بتن، نشانگر مقدار کاهندگی آب و حباب‌زایی ایجاد شده به دلیل استفاده از روان کننده در بتن است.

انواع روان کننده بتن مناسب

روان‌کننده‌ها از لحاظ بنیان شیمیایی در 3 دسته‌ کلی روان‌کننده‌های پایه لیگنو سولفونات کلسیم، روان‌کننده‌های پایه نفتالین و ملامین و روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات اتر قرار می‌گیرند. البته روان کننده‌ها پایه پلی کربوکسیلات بسته به نوع کارایی خود به دو زیردسته روان کننده‌های کاهنده آب و حفظ اسلامپ نیز تفکیک می‌شوند.

البته برخی از شرکت‌های تولیدکننده این افزودنی بتن، از ترکیب روان کننده‌ها با بنیان شیمیایی متفاوت استفاده می‌کنند؛ برای مثال ترکیب روان کننده بتن نسل اول و نسل سوم، علاوه بر کاهندگی آب بالا، حفظ اسلامپ مناسبی داشته و مقاومت نهایی بتن را افزایش می‌دهد. در ادامه به بررسی هر یک از انواع روان کننده بتن و تبیین ویژگی‌های منحصر به فرد آن خواهیم پرداخت.

روان کننده‌های پایه لیگنوسولفونات کلسیم

روان کننده‌های پایه لیگنو سولفونات کلسیم یا همان روان کننده‌های نسل اول، نسبت به سایر انواع روان کننده‌ها روانی نسبتاً کمتری داشته، اما حفظ اسلامپ بالاتری نسبت به سایر رقبای خود دارند. در واقع این نسل از روان کننده‌ها ذاتاً نوعی دیرگیر بتن هستند و نه تنها مدت زمان کارایی بتن را افزایش داده، بلکه باعث حفظ اسلامپ بتن برای مدت زمان بیشتر می‌شوند.

روان کننده‌های پایه نفتالین و ملامین

روان کننده های نسل دوم (فوق روان کننده بتن) که بر پایه نفتالین و ملامین هستند، نسبت به روان کننده‌های نسل اول قدرت کاهندگی آب بالاتری داشته، اما مدت زمان حفظ اسلامپ پایین‌تری دارند.

روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات

این نسل از روان کننده‌ها که جدیدترین نسل از روان کننده‌ها هستند، علاوه بر قدرت روان کنندگی بسیار بالایی که نسبت به دو نسل قبل از روان کننده‌ها دارند، می‌توانند میزان آب بتن را تا 45% کاهش دهند. البته این نسل از روان کننده‌ها، زمان حفظ اسلامپ کمی دارند و به همین دلیل در دو نوع کاهنده آب یا حفظ اسلامپ تولید می‌شوند.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید روان کننده بتن بر اساس روش مصرف، قیمت

چه روان کننده‌ای مناسب پروژه ماست؟

با تمام آنچه گفته شد، سؤال این‌جاست که چه روان کننده‌ای مناسب پروژه است؟ برای پاسخ به این پرسش از چند مثال ساده و کاربردی بهره می‌گیریم.

1) استفاده از روان کننده در تولید بتن‌های خود تراکم

برای تولید بتن خودتراکم، لازم است حتماً از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات استفاده کنید. علت این انتخاب، مکانیزم عملکرد این نسل از روان کننده‌هاست. از آن‌جا که تنها روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات از خاصیت ممانعت فضایی برخوردارند، این نسل از روان کننده‌ها می‌توانند حرکت و روانی مناسب را در بتن ایجاد کنند.

2) روان کننده مناسب ساخت بتن پر مقاومت

برای ساخت بتن پر مقاومت، می‌توان با کمک سیمان‌های موجود در ایران، به راحتی بتنی با رده مقاومت 30 تا 35 را با روان کننده‌های نسل اول یا روان کننده‌های معمولی پایه لیگنو ساخت؛ اما اگر مقاومت بالاتر مد نظر باشد، لازم است حتماً از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات استفاده شود تا با کاهش آب بیشتر مقاومت بیشتری کسب گردد.

3) پروژه‌های دور از بچینگ

فرض کنید محل پروژه در روستا است و قرار است بتن از کارخانه تولید (بچینگ) به محل پروژه فرستاده شود. در واقع لازم است بتن مسافت زیادی را سپری کند تا به محل پروژه برسد. بنابراین حتماً باید از روان کننده‌هایی استفاده کنید که مدت زمان حفظ اسلامپ بتن را به طرز چشمگیری افزایش دهد.

بهترین انتخاب برای شما در چنین شرایطی، استفاده از روان کننده‌های نسل اول یا روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات حفظ اسلامپ است. همچنین می‌توانید در چنین مواقعی، با افزودن مقداری روان کننده در محل پروژه از امکان ریدوز کردن استفاده کنید.

4) ساخت قطعات بتنی با قالب‌گیری کند

در ساخت قطعات بتنی پیش‌ساخته، محل تولید و محل بتن‌ریزی در یک نقطه کارگاه است. بنابراین لازم نیست بتن مسافت زیادی طی کند، اما گاهی خط تولید به گونه‌ای طراحی شده که برای پر کردن قالب‌ها از بتن زمان بیشتری نیاز است. در چنین شرایطی حفظ بالای اسلامپ جهت افزایش کارایی بتن در مدت زمان طولانی اهمیت بالایی داشته تا زمان کافی برای قالب‌ریزی را به مجموعه بدهد.

5) افزایش روانی جهت پمپاژ

گاهی اوقات صرفاً روانی بتن اهمیت دارد تا پمپاژ به راحتی انجام شود؛ برای مثال بتنی که به محل پروژه رسیده، روانی مناسبی ندارد و ما می‌خواهیم آن را با کمک روان کننده‌ای مناسب روان کنیم تا به راحتی پمپ شود؛ یعنی جز پمپ‌پذیری مناسب، دنبال افزایش مقاومت و کاهش نسبت آب به سیمان یا موارد این چنینی نیستیم، چون بتن ساخته شده و نسبت آب به سیمان آن مشخص است.

بهترین انتخاب در این شرایط، استفاده از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات است. دلیل این انتخاب سرعت میکس شدن این گروه از روان کننده‌ها در بتن است. پس از استفاده از این روان کننده‌ها، می‌توانید ظرف 3 الی 4 دقیقه پس از میکس با دور تند، بتن را از تراک تخلیه کنید. در این صورت، سرعت کار افزایش پیدا می‌کند.

اما گاهی اوقات کارگر مسئول اضافه کردن روان کننده به تراک، مهارت کافی برای این کار ندارد یا بتن دانه‌بندی مناسبی نداشته و اصطلاحاً گسسته است. در این شرایط اگر از روان کننده پایه پلی کربوکسیلات زیاد استفاده شود، ممکن است باعث آب‌انداختگی بتن شده و اصطلاحاً آب و سنگدانه بتن از هم جدا شده و بتن از هم بپاشد.

بنابراین در این شرایط، بهترین نسل روان کننده‌ها روان کننده‌های پایه لیگنو سولفونات است که اگر کارگر از مقدار بیشتری روان کننده استفاده کرد یا دانه‌بندی مناسب نبود و گسستگی در دانه‌بندی وجود داشت، مشکلی ایجاد نشود؛ زیرا این نسل از روان کننده‌ها روانی کمتری ایجاد کرده و حالت خمیری بتن را تا حدی حفظ می‌کنند که امکان پمپاژ بتن وجود داشته باشد.

6) روان کننده مناسب ساخت بتن اکسپوز

بهترین انتخاب روان کننده در ساخت بتن اکسپوز (بتنی با سطح صاف)، استفاده از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات است. استفاده از این نسل روان کننده‌ها باعث می‌شود بتن با تراکم و روانی بهتری در قالب قرار گیرد. این موضوع بخصوص در قالب‌هایی که برای کارهای ظریف استفاده می‌شوند، حائز اهمیت است؛ زیرا تنها استفاده از این روان کننده‌ها به بتن روانی کافی برای عبور از باریکه‌هایی کوچک را داده تا بتن از میان آن‌ها عبور کند.

در این مقاله سعی شد با بررسی کارایی روان‌کننده‌های گوناگون، به پرسش «روان کننده مناسب بتن چیست؟» پاسخ داده شود. اما نباید این مطلب را از نظر دور داشت که پروژه‌های دیگری هم هستند که در این مقاله به آنها پرداخته نشده و لازم است از روان کننده مناسب در آنها استفاده شود. خوشحال می‌شویم اطلاعات مناسب از پروژه‌های در دست اجرای خود را ذیل همین صفحه با ما به اشتراک بگذارید.

نوشته روان کننده مناسب بتن: بررسی شاخصه‌های رفتاری روان کننده‌ها اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

راهنمای خرید انواع روان کننده بتن بر اساس تفاوت کاربرد و مکانیزم روان کننده‌ها

برای دریافت راهنمای خرید انواع روان کننده بتن، شما نیاز به راهنمایی شدن از طرف فروشنده‌ها دارید. یکی از بهترین راهنمایی‌ها برای خرید روان کننده، جدولیه که به صورت همزمان، خصوصیات انواع این محصولات رو نشان بده تا شما بتونید راحت‌تر و بهتر انتخاب کنین. میتونین در جدول زیر تفاوت اصلی روان کننده، فوق روان کننده بتن و ابر روان کننده رو ببینین:

راهنمای خرید انواع روان کننده بتن بر اساس نیاز مصرف کننده

در ادامه راهنمای خرید انواع روان کننده بتن باید گفت خیلی از کارخونه‌های بتن آماده، کارخونه‌های ساخت قطعات بتنی، پیمانکاران بزرگ یا کلینیک‌های فروش روان کننده بتن که روان کننده‌های بتن رو خودشون تأمین میکنن، اینکه از کجا بخرن و چه برندی رو انتخاب کنن، براشون معضلیه!

در خرید روان کننده بتن ما باید به چند نکته توجه داشته باشیم تا بتونیم اون چیزی که واقعاً به دردمون میخوره رو بخریم. اول باید معلوم کنیم جزو کدوم دسته از موارد بالا هستیم:

• اگر کارخونه بتن هستیم: اگه کارخونه بتن آماده هستیم، گستره‌ی روان کننده‌هایی که باید بخریم خیلی زیاده که لازمه تک تک بررسی‌شون کنیم:

1. اگه میخواید تو کارخونه افزودنی رو اضافه کنید (مثلاً برای بتن‌های پر مقاومت و یا هر بتن ویژه‌ای، ممکنه بخواید مواد رو توی بچینگ بزنید) خب طبیعتاً کاهندگی آبش براتون خیلی مهمه و باید روان کننده‌ای که استفاده میکنین، کاهنده آب باشه و طبیعتاً حفظ اسلامپ خوبی هم داشته باشه (معمولاً روان کننده‌ها رو میگن یه سریاش واتر ردیوسر هستن و یه سریاش هم اسلامپ ریتنشن)، یا مثلاً اگه بتن خودتراکم میخواید تولید کنید، باید حفظ اسلامپ روان کننده‌تون خیلی بالا باشه تا بتونه تا محل پروژه اسلامپ رو ریزشی نگه داره (البته برای بتن خودتراکم، فقط میتونین از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات استفاده کنید).
2. اگه میخواید سر پروژه صرفاً بتن روان بشه: بهترین گزینه خرید روان کننده‌های نسل اول و دوم هست، چون قیمتش ارزون‌تره و مشتری راحت‌تر پول پاش میده (اگرچه قیمت پایین‌تر و دوز مصرف بالاتر در نهایت فرقی واسش نمیکنه!)
3. نکته‌ی دیگه‌ای که میشه بهش اشاره کرد، بحث هوازایی روان کننده‌هاست: روان کننده‌ها در پروسه‌ی تولیدشون از مواد حباب‌زا استفاده می‌کنند، در حالی که حباب و هوای ناخواسته برای مقاومت بتن خوب نیست! خیلی از شرکت‌های تولیدکننده‌ی روان کننده بتن تو پروسه تولید روان کننده، این حباب‌زایی رو از بین نمیبرن یا کم نمیکنن، چرا؟ چون قیمت تموم شده محصولشون میره بالا و نمیتونن توی فروش این مواد رقابت کنن! با تست مقدار هوای بتن تازه، میتونیم طبق استاندارد این حباب‌زایی رو چک کنیم، تا قبل از خرید روان کننده بفهمیم چطوریاست تا خدایی نکرده بعداً مقاومتامون افت نکنن!
4. یه نکته دیگه برای خرید روان کننده‌ها، محاسبه به صرفه بودن روان کننده است: اما چطوری باید اینو بفهمیم؟ خب هر کسی واسه خودش توی کارخونه، تست‌های خودش رو داره، اما اینجا یه روش تست هم ما بهتون پیشنهاد میدیم. ببینید شما ممکنه دو تا روان کننده بخرید با درصد ماده جامد یکسان! اما عزیزان! درصد سالید روان کننده ربطی به مقدار و قدرت روان کنندگی اون نداره (خیلی از شرکت‌ها برای اینکه ماده جامد رو الکی ببرن بالا، یه سری مواد جامد محلول در آب الکی توی روان کننده حل میکنن که هیچ خاصیتی هم برای بتن نداره!) پس برای اینکه بفهمیم یه روان کننده نسبت به یکی دیگه صرفه اقتصادیش چجوریه، یه پیشنهاد خیلی ساده اینه که شما یه تست با روانی یکسان بزنید و ببینید دوز مصرف کدوم کمتره؛ بعد قیمت معادلشو حساب کنید. به زبون ساده‌تر این که، این محصول با ۲۰۰۰۰ تومان اسلامپ ۳ رو کرد ۲۰ و محصول دیگه با ۲۴۰۰۰ تومان اسلامپ ۳ رو کرد ۲۰؛ خب واضحه که اولی به صرفه‌تره! (البته این فقط برای بحث روان کنندگی هست و حفظ اسلامپ هم باید کنارش دیده بشه).
5. نکته دیگه در خرید روان کننده مناسب اینه که آیا با سیمانی که شما مصرف می‌کنید، سازگاری داره یا نه؟ بعضی از افزودنی‌ها کنار سیمان‌های مختلف، رفتارهای متفاوتی نشون میدن! مثلاً ممکنه روانی متفاوت، هوازایی متفاوت و در نهایت، مقاومت متفاوتی از خودشون نشون بدن! پس حتماً توی تست‌هاتون با همون سیمانی که همیشه مصرف میکنین، تست کنید یا اینکه اگه چند نوع سیمان مصرف میکنین، با همه‌ش تست کنین.

• اگر پیمانکار بزرگی هستید که میخواید روان کننده بخرید، باید به چند نکته توجه کنید:
• 1. اولاً که باید ببینین هدفتون از خرید روان کننده بتن چیه! معمولاً پیمانکارا سرِ پروژه یه مقدار روان کننده دارن تا محض احتیاط و در صورت نیاز، دیگه سر پروژه به بتن آب نزنن.
  2. ممکنه یه پیمانکاری پروژه‌اش اینقدر بزرگ باشه که بخواد بچینگ بزنه. خب باید همون نکاتی که بالا گفتم در رابطه با کارخونه بتن‌ها رو انجام بده.
  3. افزودنی‌های بتن، معمولاً تاریخ انقصاشون ۱ ساله است. باید حواس پیمانکارا به این باشه که تو انبارشون بیش از مقدار مورد نیاز یکسال خرید نکنن یا اگه هم اضافی آوردن، میتونن روان کننده‌ها رو بفروشن یا سر پروژه‌ی دیگه‌ای زودتر مصرف کنن.

• اگر تولید کننده قطعات بتنی هستید (از دیوار پیش ساخته بتنی و فونداسیون پایه‌های برق گرفته تا موزاییک و سنگ مصنوعی و…)
  1. تو این جور موارد، حفظ اسلامپ روان کننده خیلی اهمیتی نداره و بیشتر روان کنندگی انفجاری اولیه مهمه؛ چون قرار نیست بتن حمل بشه. پس بهتره روان کننده‌ای خریداری بشه که واتر ردیوسر هست.
  2. معمولاً به خاطر کاهش آب به سیمان زیادی که این تولید کننده‌ها نیاز دارن، ۹۹ درصدشون از روان کننده‌های پایه پلی کربوکسیلات استفاده می‌کنن و درست هم همینه (یه نکته‌ای تو خرید روان کننده همینجا بگم تا یادم نرفته، اونم اینه که روان کننده‌ها یا بیرنگ هستن یا قهوه‌ای که این هیچ ربطی به کیفیت اون نداره و ملاک عملکرد اون ماده‌ست)

• اگر کلینیک بتن هستید و شغلتون خرید و فروش افزودنی بتنه، در راهنمای خرید انواع روان کننده بتن باید دو تا نکته رو رعایت کنین.

1. باید اجناس بازار رو خوب بشناسید که هر شرکت جنسش و کیفیتش در چه حده و جواب تستاش چیه؛ چرا باید اینا رو بدونید؟ برای اینکه به مشتریاتون راهنمایی و مشورت خوب بدید تا بهتون اعتماد کنند و از شما محصول رو بخرند، نه اینکه یه جنسی بهش تحویل بدید تا به بتن آسیب بزنه، بعد بیاد ادعای خسارت هم بکنه!
2. باید تنوع بازار اطرافتون رو بشناسین و نیازهای خریدارانتون رو بدونین تا محصولات مناسب براشون رو بیارین. این خیلی مؤثره در میزان فروش روان کننده‌های بتن. (خوبه که یه لیست قیمت محصولات هم برای مقدار خرید‌های مختلف بهشون ارائه بدید – دیگه بحث خیلی معاملاتی و مادی شد بیخیال!)

بیشتر بخوانید: روان کننده مناسب بتن

راهنمای خرید انواع روان کننده بتن بر اساس مقدار و روش مصرف

در راهنمای خرید انواع روان کننده بتن، نباید از قلم ‌انداخت که مقدار مصرف این ماده بر اساس درصد وزن سیمانه، مثلاً مقدار مصرف ۱درصد وزن سیمان به این معنیه که اگر عیار بتن ۴۰۰ باشه (۴۰۰ کیلوگرم سیمان در متر مکعب) مقدار روان کننده‌ای که باید اضافه باشه ۴ کیلوگرمه (۱ درصد از ۴۰۰ کیلو). طبیعی هم هست که مقدار مصرف باید بر اساس وزن سیمان بیان بشه، چون روان کننده با سیمان واکنش میده.

مقدار مصرف انواع روان کننده بتن به ۴ عامل بستگی داره:

1. نوع روان کننده:

• روان کننده‌ها: معمولاً مقدار مصرف اون ۰٫۵ تا ۱٫۶ درصد وزن سیمانه.
• فوق روان کننده‌ها: معمولاً مقدار مصرف اون ۰٫۴ تا ۱٫۳ درصد وزن سیمانه.
• ابر روان کننده‌ها: معمولاً مقدار مصرف اون ۰٫۱ تا ۱٫۲ درصد وزن سیمانه.

2. نوع بتن:

• بتن معمولی: معمولاً در بتن‌های معمولی روان کننده‌ها جهت روانی و پمپ پذیری بهتر استفاده میشه که خیلی اوقات سر پروژه این مواد رو اضافه میکنن و وقتی سر پروژه قراره روان کننده به بتن اضافه بشه، معمولاً دوز مصرف‌های پایین‌تر رو استفاده میکنن. فکر میکنین دلیلش چیه؟!
• بتن پر مقاومت: در بتن‌های پر مقاومت، معمولاً باید از روان کننده‌های پایه پلی‌کربوکسیلات استفاده بشه، چون کاهندگی آب قوی‌تری دارن و در نتیجه مقاومت رو بیشتر میبرن بالا و دوز مصرف هم برای بتن‌های پر مقاومت، بالای ۰٫۵ درصد وزن سیمانه.
• بتن‌های خودمتراکم شونده: در این نوع بتن‌ها، حتما باید از روان کننده‌های پایه پلی‌کربوکسیلات استفاده بشه و (چرا؟!) و دوز مصرف هم حتماً باید از ۰٫۶ درصد وزن سیمان بالاتر باشه.

3. محل افزودن روان کننده به بتن:

• بچینگ: اضافه کردن روان کننده در بچینگ، معمولاً برای کاهش آب به سیمان و حصول مقاومت بالاتره. برای حصول مقاومت بالاتر هم، معمولاً از روان کننده‌های پایه پلی‌کربوکسیلات استفاده میکنن و دوز مصرف در بچینگ میتونه از ۰٫۴ تا ۱٫۲ درصد وزن سیمان استفاده بشه.
• محل پروژه: در محل پروژه معمولاً از این مواد برای روانی بیشتر استفاده میکنن (البته از روان کننده‌های پایه پلی‌کربوکسیلات هم میشه استفاده کرد) و دوز مصرف در محل پروژه، معمولاً با توجه به اسلامپ اولیه مشخص میشه! یعنی هر چی بتنی که سر پروژه رسیده سفت باشه، باید بهش روان کننده بیشتری اضافه بشه (در محدوده‌ی مجاز مصرف) تا بتن روان‌تر و قابل پمپاژ‌تر بشه!
• بچینگ و محل پروژه (ریدوز): بعضی اوقات نیازه که مقداری از روان کننده در بچینگ و مقداری هم در محل پروژه به بتن اضافه بشه. به این این کار میگن ریدوز کردن و مقدارش هم با توجه به نوع بتن متفاوته.

4. دمای هوا و بتن: هر چقدر دمای هوا و به تبع اون دمای بتن بیشتر باشه، مقدار مصرف روان کننده هم بیشتر میشه تا با افزایش اسلامپ اولیه، افت اسلامپ بتن نیز کنترل بشه.

راهنمای خرید انواع روان کننده بتن بر اساس لیست قیمت

معمولاً قیمت روان کننده‌های بتن از فوق‌ها ارزون‌تره و فوق‌ها هم از ابر روان کننده‌ها ارزون‌تره:

قیمت: روان کننده < فوق روان کننده < ابر روان کننده

توجه به بسته‌بندی روان کننده بتن در هنگام خرید!

حالت فیزیکی روان کننده‌های بتن مایع است، برای همین بسته‌بندی‌ها باید مناسب برای مایعات باشه. برای خرید روان کننده بتن، باید به انواع بسته‌بندی روان کننده‌های بتن در بازار توجه کنید:

1. ظرف‌های پت ۱ لیتری: معمولاً برای ارسال نمونه و کارهای آزمایشگاهی استفاده میشه.
2. گالن‌های ۲۰ لیتری: برای استفاده در پروژه‌ها و جاهایی که حمل و افزودن روان کننده به مخلوط بتنی به دست انسان انجام میشه.
3. پالت‌های ۱۰۰۰ لیتری: مناسب برای استفاده در کارخونه‌های بزرگ بتن، تولید کننده‌های قطعات بتنی و… .
4. فلکسی تانک (flexitank): با ظرفیت حدودا ۲۵۰۰۰ لیتر، برای صادرات و واردات عمده مناسبه و کاربرد آنچنانی در خرید و فروش‌های رایج روان کننده در داخل کشور نداره.

نوشته راهنمای خرید روان کننده بتن بر اساس روش مصرف، قیمت اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

ضد یخ بتن چیست و چه تفاوتی با ضد یخ ملات دارد؟

در صورتی که ضدیخ بتن بر پایه موادی نظیر نیترات و تری اتانول آمین و یا فرمات هستند. کلر یکی از عناصر فعال در طبیعت بوده و تقریبا با همه فلزات قابلیت واکنش دارد. آهن موجود در میلگرد نیز از دست این ترکیبات کلردار در امان نبوده و دچار خوردگی می‌شود. پس زودگیر کلر دار یک عامل مخرب برای بتن آرمه خواهد بود نه یک عامل تقویت کننده.

جلوگیری از یخ زدن بتن در واقع جلوگیری از یخ زدن آب اضافی موجود در بتن است. این آب باید سریع به مصرف برسد. تسریع در واکنش هیدراسیون یک روش برای مصرف آب قبل از یخ زدن آن است. اگر آب بتن یخ بزند نیمی از مقاومت نهایی آن از دست خواهد رفت. اگر این روند یخ زدن و ذوب شدن به صورت یک چرخه تکراری باشد امکان ترکیدن بتن نیز وجود دارد. رسیدن به حداقل مقاومت لازم قبل از یخ زدن بتن ضامن سلامتی بتن در هوای سرد خواهد بود که ضدیخ اصلی‌ترین هدفش در بتن همین موضوع است.

نکته: استفاده از کلمه ضدیخ برای ماده‌ای که از یخ زدن جلوگیری کند رواج دارد. ولی در بتن مواد ضدیخ مقدار اندکی دمای انجماد آب را پایین آورده و این اثر مشهود نیست. این ماده در واقع زمان گیرش سیمان را به جلو خواهد انداخت. پس به کار بردن نام زودگیر برای این مواد بسیار قابل قبول‌تر است.

پس در فصل سرما برای ایجاد پیوستگی در امر بتن ریزی باید از یک ضدیخ مناسب استفاده کرد. معمولا روی بسته بندی نوع ضدیخ به دلیل حساس بودن موضوع قید می‌شود. وجود یون کلر در بتن باید توسط شرکت تولید کننده روی محصول درج شود. ولی در بازار محصولات زودگیر کلر دار با نام تجاری ضدیخ ملات و زودگیر بدون کلر هم با نام ضدیخ بتن عرضه می‌شود. برای استفاده از این مواد به کار بردن تیم خبره بسیار ضروری است. این مواد بتن را سریع سفت کرده و روانی آن با سرعت بیشتری کم خواهد شد. پس کار کردن با بتن سخت شده و حتی امکان سخت شدن بتن و غیرقابل کارپذیری وجود دارد.

ضدیخ را دو نوع پودری و مایع تولید می‌کنند. مقدار مصرف ضد یخ بر اساس دمای هوا و عیار سیمان بتن تعیین می‌شود. با افزایش دما و کاهش عیار سیمان نیاز به مقدار ضدیخ هم افزایش می‌یابد. اگر زودگیر بتن از نوع جامد یا پودری باشد بهتر است ابتدا در آب حل و سپس به کل مخلوط بتنی اضافه شود. یکی دیگر از روش‌های زودگیر کلریدی بررسی آزمایشگاهی با روش‌های موجود برای شناسایی یون کلر در این ترکیبات است. این روش عملا در محل کارگاه غیر قابل استفاده است. فراهم کردن مواد و شرایط آزمایش امری بسیار دشوار است.

محل نگهداری ضدیخ به گونه‌ای انتخاب شود که خود مایع ضدیخ منجمد نشود. در صورت یخ زدن این مواد نباید با حرارت مجددا ذوب شود. این مواد محدودیت منع مصرف به دلیل مخاطرات زیست محیطی و خطرات انسانی ندارد.

بیشتر فرمول شیمیایی ضدیخ سدیم نیترات و سدیم کلرید یا نمک طعام است. البته برخی الکل‌ها با وزن مولکولی زیاد و سایر محلول‌های الکترولیتی و غیر الکترولیتی هم جزو مواد زودگیر سیمان هستند. برخی مواد دیگر هم مثل افزودنی دوگانه و سه گانه شامل پوتاش و افزودنی‌های کلسیم کلریدی به همراه مخلوطی از سایر نمک‌ها فعالیت ضدیخ در مخلوط‌های سیمانی را انجام می‌دهند. افزودنی گیرش آنی هم وجود دارد که تا 8 ساعت مقاومت بتن را به 21 مگاپاسکال می‌رساند. سیمانی که سولفات کمتری دارد ضدیخ تاثیر بیشتری روی زودگیری آن می‌گذارد.

حفظ اسلامپ بتن در صورت استفاده از زودگیر بتن بسیار مهم است. نسبت آب به سیمان را باید کمتر از 5/0 در نظر گرفت. استفاده از این مواد در هوای سرد الزامی است. طبق استاندارد هوای سرد برای بتن دمای زیر 5 درجه سانتی‌گراد به صورت 72 ساعت پیوسته است. ضدیخ قابلیت بتن ریزی پیوسته را در این شرایط فراهم می‌کند. کاهش زمان پروژه و کنترل هزینه‌های سربار نیز از اهداف استفاده از ضدیخ بتن است.

هم زدن بتن تا رسیدن به یک مخلوط همگن الزامی است. در غیر این صورت ضدیخ در یک قسمت جمع شده و بقیه بتن یخ می‌زند. در این حالت فشار جانبی وارد به قالب بسیار زیاد خواهد شد. در این وضعیت امکان جدا شدن قالب قبل از سفت شدن بتن وجود خواهد داشت. حتی توصیه شده قبل از ریختن بتن در هوای سرد قالب کاملا از یخ و برف زدوده شود. افزایش دمای مصالح بتن یکی از راهکارهای دیر یخ زدن بتن است. در مواردی هم نصب آبگرمکن در محل کارخانه ساخت بتن برای استفاده از آب با دمای بالا راهکار مناسبی است.

برخی از افراد این افزودنی را با حباب‌ساز ترکیب کرده تا اطمینان بتن ریزی در یخبندان بیشتر شود. میزان هوای بتن تازه در این حالت نباید بیش از 2% شود. در بدترین شرایط هم مصرف ضدیخ از 5% نباید فراتر رود. اگر با مصرف 5% ضدیخ نتوان از یخ زدن بتن جلوگیری کرد. استفاده از سایر روش‌های مراقبتی باید به کار گرفته شود.

زودگیر بتن در شرایطی غیر از یخبندان هم کاربرد دارد. مثلا بتن ریزی در مکان شیب‌دار و حتی بتن ریزی در زیر آب با استفاده از ضدیخ میسر خواهد بود. کاهش درجه اشباع بتن دلیل اصلی گیرش سریع سیمان و قابلیت استفاده در این موارد می‌باشد.

نوشته تفاوت ضد یخ بتن با زودگیر ملات در چیست؟ فرق زودگیر دارای کلر و بدون کلر اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

بررسی آیین نامه‌های مرتبط با ضد یخ بتن

در این بررسی 4 آیین نامه‌ی آبا 1400، EN 934-part 2، ACI 306 و ISO 19596 را مورد بررسی قرار دادم:

کلمه ضد یخ بتن در آیین نامه آبا 1400

در آخرین نسخه‌ی آیین نامه آبا 1400 ذکر شده که استفاده از کلمه‌ی ضد یخ اشتباه است. اما در جای دیگر در تفسیر این آیین نامه که به همراه خود آیین نامه منتشر شده است کلمه‌ی زودگیر را در عرف معادل ضد یخ بتن دانسته و این مطلب را پذیرفته است.

ضد یخ بتن در استاندارد EN934-part 2

این استاندارد مرجع استاندارد ISIRI 2930 ایران می‌باشد، در واقع استاندارد 2930 ترجمه‌ی این استاندارد می‌باشد. در این استاندارد دو عبارت زودسخت کننده بتن (Hardening Accelerating Admixture) و زودگیر کننده بتن (Set Accelerating Admixture) به عنوان افزودنی بتن به رسمیت شناخته شده است.

ضد یخ بتن در استاندارد ACI 306 + ACI CT18

در قسمت scope استاندارد ACI 306 کلمه ضد یخ بتن (Antifreeze Admixture) آورده شده و در انتهای همین استاندارد اینطور این کلمه تعریف کرده شده که: ضد یخ بتن ماده ایست که نقطه‌ی انجماد آب بتن را کاهش می‌دهد.

نکته: در لغتنامه ACI CT18 (Terminology)، کلمه‌ی Antifreeze Admixture مشاهده نشد و در واقع انجمن بتن آمریکا کلمه ضد یخ را خیلی به رسمیت نمی‌شناسد.

عبارت ضد یخ بتن در استاندارد ISO 19596

استاندارد ایزو در زمینه افزودنی های زودگیر بتن کامل ترین استاندارد می‌باشد. این استاندارد هر سه عبارت زودگیر بتن (Set Accelerating Admixture)، زودسخت کننده بتن (Hardening Accelerating Admixture) و ضد یخ بتن (Antifreeze Admixture) را به رسمیت شناخته و این عبارت ها را تعریف کرده است.

در ادامه به تعریف دقیق ضد یخ بتن، زودگیر بتن و زود سخت کننده بتن طبق آیین نامه ها خواهیم پرداخت.

تعریف ضد یخ بتن

ضد یخ بتن به ماده‌ای گفته می‌شود که نقطه‌ی انجماد آب بتن را کاهش می‌دهد و از یخ زدن آب درون بتن در هوای سرد جلوگیری می‌کند. این ماده می‌تواند بر پایه‌ی شیمیایی پلی هیدروکسی آمین، هیدرو اتوکسی آمین و اتیلن گلایکول باشد.

تعریف زودگیر کننده بتن

زودگیر کننده بتن ماده‌ایست که زمان گیرش بتن یعنی زمان آغاز تغییر حالت بتن از خمیری به سخت و صلب رو کاهش میدهد. این مواد میتواند بر پایه های شیمایی کلسیم فرمات، کلسیم آلومینات، نیترات کلسیم و … باشد.

تعریف زود سخت کننده بتن

زود سخت کننده بتن ماده‌ی افزودنی بتن است که باعث تسریع روند کسب مقاومت بتن در سنین اولیه می‌گردد.

نکته: زود سخت کننده بتن می‌تواند زودگیر کننده بتن هم باشد.

نوشته ضد یخ بتن و زودگیر بتن چه تفاوت هایی دارند؟ اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

تفاوت بتن آب بند و بتن نم بند چیست؟

برای اینکه تفاوت بتن آب بند و نم بند را بدانیم لازم است تعریف افزودنی‌های آب بند و نم بند را با هم مرور کنیم:

• افزودنی های آب بند کننده بتن (Water proof admixture): این افزودنی ها نفوذ آب را درون بتن کاهش میدهند و از حرکت آب آزاد را در بتن جلوگیری و یا حرکت آب آزاد را محدود می‌کنند.
• افزودنی های نم بند کننده بتن(Damp proof admixture): این افزودنی ها از خیس شدن (تر شدن) بتن جلوگیری می‌کنند و از حرکت آب در منافذ مویینه جلوگیری می‌کنند.

مکانیزم عملکرد افزودنی های آب بند و افزودنی های نم بند

• روش عملکرد افزودنی های آب بند کننده بتن: این افزودنی ها از 2 طریق باعث آب بندی بتن می‌گردد:
  1. نوع خاصی از این نوع افزودنی ها هستند که با پر کردن و یا کوچک کردن منافذ مویینه جلوگیری می‌کنند. دوده‌ی سیلیسی جزو افزودنی های آب بند کننده بتن به شمار می‌رود که با این مکانیزم باعث آب بندی بتن می‌گردد.
  2. نوع دیگری از افزودنی های آب بند کننده بتن، با مسدود کردن منافذ باعث آب بندی بتن می‌شوند. چسب بتن و سایر رزین های پلیمری که داخل بتن و در مرحله‌ی تولید بتن به آن اضافه می‌گردد جزو این دسته از افزودنی های آب بند کننده به حساب می‌آیند.
• روش عملکرد افزودنی های نم بند کننده بتن: این افزودنی روی سطح بتن عمل می‌کنند. به عنوان مثال با چرب کردن سطح بتن، از نفوذ مویینه آب توسط بتن جلوگیری می‌گردد و بتن اصلا خیس نمی‌شود.

کاربرد بتن آب بند و بتن نم بند کجاست؟

• کاربرد بتن آب بند: به طور کلی هرجایی که فشار هیدرواستاتیکی آب وجود داشته باشد، باید از بتن آب بند استفاده شود. به عنوان مثال در سدسازی، پل سازی، مخازن بتنی آب، تونل سازی، استخر و … باید از بتن آب بند استفاده کرد.

• کاربرد بتن نم بند: به طور کلی در پروژه هایی که فشار هیدرواستاتیکی نداریم و صرفا تر شدن بتن برای ما حائز اهمیت می‌باشد (مثلا جلوگیری از شوره زدگی نما)، باید از بتن نم بند و یا افزودنی های نم بنده کننده بتن استفاده گردد.

نوشته تفاوت بتن آب بند و بتن نم بند چیست؟ اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

تاثیر روان کننده پای کاری بر خواص بتن تازه

1. افزایش روانی بتن
2. تغییر چگالی بتن تازه
   • افزایش چگالی بتن: چون بتن روان‌تر می‌گردد پس تراکم بیشتر و بهتری که برای بتن ایجاد می‌شود و در نهایت بتن در قالب متراکم‌تر شده و چگالی آن افزایش پیدا می‌کند.
   • کاهش چگالی بتن: حباب زایی روان کننده (مخصوصا روان کننده‌های بر پایه لیگنو سولفونات کلسیم) باعث ایجاد هوای غیر عمدی در بتن شده و بدیهیست که ورود هوا در بتن باعث کاهش چگالی بتن تازه و سخت شده می‌گردد.

نکته:معمولا در روان کننده های پای کاری دو عامل تراکم بیشتر و حباب زایی یکدیگر را خنثی می‌کنند. بنابراین در اکثر مواقع تغییری در چگالی بتن دیده نمی‌شود.

تاثیر روان کننده در محل پروژه بر خواص بتن سخت شده

1. کاهش مقاومت بتن:
   • کاهش مقاومت به دلیل حباب زایی روان کننده بیش از حد مجاز: وقتی حباب زایی روان کننده‌ غیر مجاز باشد (بیش از 2 درصد بیشتر از بتن شاهد). هر 1 درصد حباب هوای اضافی باعث افت 5 درصدی مقاومت فشاری بتن می‌گردد.
   • کاهش مقاومت به دلیل آب انداختگی و جداشدگی در بتن: وقتی دانه بندی بتن مناسب نباشد (کم فیلر باشد) و یا روان کننده بیش از حد به بتن اضافه گردد و یا هر دو مورد باهم اتفاق بیافتد، باعث افت مقاومت فشاری بتن می‌گردد.
2. افزایش مقاومت بتن: روان کننده های پای کاری با تراکم بیشتر و بهتر بتن باعث افزایش مقاومت در بتن می‌گردند.

نکته:معمولا در روان کننده های پای کاری دو عامل تراکم بیشتر و حباب زایی یکدیگر را خنثی می‌کنند. بنابراین در اکثر مواقع تغییری در مقاومت بتن مشاهده نمی‌شود.    

بیشتر بخوانید: روان کننده بتن چیست؟

تاثیر روان کننده پای کار بر دوام بتن

دوام بتن یکی از مسائل مهمی است که اخیرا بیشتر به آن پرداخته می‌شود. شاید کمتر کسی به این نکته توجه داشته باشد که روان کننده ای که در محل پروژه به تراک میکسر اضافه می‌شود می‌تواند اثراتی را در دراز مدت روی بتن بگذارد. افزایش روان کننده بتن معمولا باعث تراکم بهتر در بتن می‌گردد و این تراکم بهتر به معنای خلل و فرج ریز تر و کمتر است و خلل و فرج کم و ریز به معنای نفوذپذیری کمتر بتن می‌باشد. طبیعتا بتنی که نفوذپذیری کمتری دارد، افزایش دوام نیز در آن بتن امری بدیهیست.

نوشته افزودن روان کننده بتن در محل پروژه چه تاثیری بر بتن دارد؟ اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.

یکی از راهکارهای رسیدن به بتن سبک، استفاده از سبکدانه‌ها در بتن می‌باشد. اما استفاده از سبکدانه در بتن مشکلاتی را نیز به وجود می‌آورد. یکی از این مشکلات کاهش مقاومت بتن است؛ معضل دیگری که در تولید بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای وجود دارد احتمال جداشدگی و آب انداختگی به دلیل وجود سنگدانه‌ی سبک در بتن می‌باشد. این مشکلات را می‌توان با استفاده از برخی افزودنی‌ها در بتن جل کرد. در ادامه به معرفی 3 افزودنی پر کاربرد در بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای می‌پردازیم.

پوزولان‌ها در بتن سبکدانه

یکی از مواد پر کاربرد در بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای پوزولان‌ها هستند. پوزولان ها مواد مکمل سیمانی هستند که آیین نامه‌های مختلف دنیا برای تولید بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای آن‌ها را لازم دانسته‌اند. طبق استاندارد ACI 213R Guide for Structural Lightweight-Aggregate Concrete، سه تا از بهترین پوزولان‌ها برای تولید بتن سبکدانه، مواد زیر می‌باشند:

• دوده‌ی سیلیسی (Silica Fume)
• خاکستر بادی (Fly Ash)
• متاکائولین

این مواد دو تاثیر مهم روی بتن سبکدانه دارند:

1. سبک سازی بتن: وزن مخصوص این مواد از سیمان کمتر است و با افزودن این مواد به جای بخشی از سیمان، بتن سبک تر خواهد شد.
2. جلوگیری از جداشدگی سبکدانه: به طور کلی با افزودن مواد پودری به بتن، قوام بتن افزایش می‌یابد و با افزایش قوام و لزجت بتن، خطر جداشدگی و آب انداختگی در بتن کاهش می‌یابد.

فوق روان کننده‌ها در بتن سبکدانه

استفاده از فوق روان کننده ها (Mid Range Water Reducer) و ابر روان کننده ها (High Range Water Reducer) در بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای به دلیل 3 تاثیر مهمی که روی بتن دارد، امری ضروریست:

1. افزایش مقاومت بتن با کاهش نسبت آب به سیمان در بتن
2. افزایش قوام بتن با کاهش میزان آب بتن
3. افزایش دوام بتن با کاهش نسبت آب به سیمان در بتن (در برخی سازه‌ها مانند پل‌ها و سازه‌های دریایی، آب به سیمان باید زیر 0.45 باشد)

حباب هواساز در بتن سبکدانه

مواد هوازای بتن یا حباب هواساز بتن (Air Entraining Admixture)، در بتن‌های سبکدانه‌ی سازه‌ای به دو منظور استفاده می‌گردد:

1. افزایش کارایی بتن بدون جداشدگی و آب انداختگی
2. افزایش دوام بتن در برابر سیکل ذوب و یخبندان (البته این مورد در شرایط خاص شاید مد نظر باشد)

لازم به ذکر است که از این مواد به همان دلایل فوق که ذکر گردید در تولید بتن‌های با کارایی بالا (High Performance Concrete) نیز استفاده می‌گردد.

نوشته 3 افزودنی پر کاربرد برای تولید بتن سبکدانه‌ی سازه‌ای کدامند؟ اولین بار در حسین برزگر. پدیدار شد.